شناسایی و اولویت بندی شاخص های کلیدی انتخاب تکنولوژی با استفاده از روش madm (موردکاوی: شرکت داروسازی اسوه)

حفظ و توسعه بازار و یا به عبارت دیگر، بقا در دنیای پررقابت امروز از مهمترین مسائلی است که در هر کسب و کاری مطرح می باشد و در این راستا تکنولوژی نقش بسزایی ایفا می کند. در شرکت های داروسازی، تکنولوژی یکی از کلیدی ترین فاکتور های موفقیت می باشد. با توجه به اینکه برای دستیابی به تکنولوژی، منابع بسیاری اعم از مالی، انسانی و زمانی صرف می گردد، می بایست به این نکته توجه نمود که این منابع به صورت بهینه صرف گردند و سرمایه گذاری بر روی تکنولوژی های مناسب صورت پذیرد. از این منظر ارزیابی تکنولوژی ها به منظور توسعه امری ضروری و اجتناب ناپذیر محسوب می شود. در این تحقیق بر آن هستیم که شاخص های اثربخش انتخاب تکنولوژی به منظور توسعه در شرکت داروسازی اسوه را شناسایی نموده و با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، الگویی سیستماتیک برای اولویت بندی شاخص ها ارائه نماییم. جهت تعیین شاخص های اثربخش، پس از مرور ادبیات موضوع و جلسات مختلف با مدیران، از روش دلفی استفاده گردید و همچنین اولویت بندی شاخص ها از طریق پرسشنامه انجام شده است. شایان ذکر است پرسشنامه دارای دو بخش است که قسمت اول آن داده های لازم جهت روش ahp و قسمت دوم آن داده های روش topsis را فراهم می نماید. در نهایت اولویت بندی داده ها با استفاده از روش های مذکور انجام گردید و نتایج زیر بدست آمد: • شاخص های و عوامل موثر بر انتخاب تکنولوژی برای توسعه، تنها شاخص های مالی نبوده و شاخص های دیگری اعم از مسائل سیاسی و یا تاثیرات پس از توسعه تکنولوژی نیز تاثیرگذار می باشند. • پس از اولویت بندی شاخص ها با استفاده از روش ahp مشخص گردید که مسائل سیاسی در کشور ما مهمتر از شاخص های مالی می باشد که دلیل این امر عدم توانایی بالای داخلی در خصوص تکنولوژی های مرتبط با صنعت داروسازی می باشد. • میان اولویت بندی با استفاده از روش ahp و topsis، تفاوت معنی داری وجود دارد.